Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Σεμπάστιαν | Vasilis Papakonstantinou - Sebastian<br /><br />¨40 Χρόνια εξόριστος στην τρύπα μιας κιθάρας¨ Βασίλης Παπακωνσταντίνου (1973 - 2013)<br /><br />Δίσκος:Εφ' όλης της ύλης<br />Μουσική: Steve Harley<br />Ελληνική απόδοση στίχων: Σάκης Μπουλάς<br />Copyright: 2006<br />Δισκογραφική εταιρία: Minos<br />Website:http://www.vasilisp.com/html/<br /><br />Σαν ιδέα είναι τόσο απλή, το κερί καίγεται τόσο μόνο,<br />μα ξαναγεννάει άψυχο σε μέρος σκοτεινό και ύποπτο,<br />από την άλλη όμως αυτές οι σκέψεις, φαντάζουν τόσο φωτεινές,<br />έλα σ' αυτό το παράξενο μέρος, σου φυλάω μια θλίψη θανάτου.<br /><br />Κάποιος με φώναξε Σεμπάστιαν, κάποιος με φώναξε Σεμπάστιαν,<br />να η γραμμή, μπες στη σειρά, σε λίγο πεθαίνεις,<br />όχι, όχι, ναι.<br /><br />Τα πρόστυχα μάτια σου πακετάρουν ψυχρά, τα χείλη σου δε βγάζουν ήχο<br />κι όμως παρά το λούκι της φυλακής σε παίρνει για ένα γύρο,<br />μου τη βιδώνει η επιμονή σου, να υποφέρεις, τόσο όσο ποτέ δε θα καταλάβεις,<br />οδήγησέ με μακριά, έλα μέσα μου, δες το μυαλό μου, τρελλαίνεται.<br /><br />Κάποιος με φώναξε Σεμπάστιαν, κάποιος με φώναξε Σεμπάστιαν,<br />κάνε με δικό μου, αχ αγάπησέ με, με αγάπη τυφλή,<br />όχι, όχι, ναι.<br /><br />Δε θα 'σαι μόνη σου πια, τώρα μαζί σου κι εγώ χωρίς φόβο βυθίζομαι,<br />καθισμένοι σ' ένα μπαρ, αγαπούλα μου, μοιράζεσαι την αγάπη σου,<br />αγγελικό μου προσωπάκι είσαι μια σκιά κι η λάμψη είναι αόρατη,<br />κανένας δε σ' έκανε ν' αποφασίσεις, αν θα παραμείνεις τυφλή.<br /><br />Κάποιος με φώναξε Σεμπάστιαν, κάποιος με φώναξε Σεμπάστιαν,<br />κατάρα-κατάρα σ' αυτό το ταξίδι, που φέρνει αγάπη,<br />όχι, όχι, ναι.
